Tour verslag van Most tot Brök Tour

Zaterdag 31-05-08
Heenreis van Venlo naar Praag

Nadat we omstreeks 8:30 uur door Marcel zijn opgehaald zijn we met z'n vijven naar Dortmund gereden. Daar zijn we 20 minuten later dan gepland vertrokken naar Praag. Daar stond Jana Novodkova ons al op te wachten. Zij zou ons vandaag geheel vrijwillig door Praag heen leiden.

De bus was op tijd en al gauw zaten we in Zvelic, waar we in de metro gingen. 15 minuten later stonden we midden in Praag. Een heerlijk zonnetje stond op ons te wachten (31 graden). In bijzonder hoog tempo renden we achter Janna aan de "most" over, van het ene hoogtepunt naar het andere. Uiteindelijk zijn we geëindigd op een heerlijk terras aan de Moldau. Pivo'tje hier Pivo'tje daar. Daarna nog een hapje eten en toen terug naar het hotel.

De buschauffeur zette ons netjes voor de deur van het hotel af. Daar nog een pivo-tje. We hadden medelijden met de andere tuinhuuskes, die om 19:00 uur nog 550 km moesten rijden. Frank deelde de kamer nog even in. Tot morgen.

Nog even een nieuwtje: Jack heeft een nieuwe bel, met wit elastiekje op de fiets.

Zondag 01-06-08
Praag

Het Pension is geweldig. Grote kamers, erg proper sanitair, enz.. Een echte aanrader als je naar Praag wilt gaan. De eigenaar Karel, spreekt vloeiend Nederlands en heeft direct een goede band met zijn gasten. Na een goed en gezellig ontbijt, ruimen we de auto even uit. De fietsen in de garage van het hotel. Met 3 man achter in de bak rijden we richting Znelic, om daar weer met de metro over te stappen naar het centrum van Praag. Na een flinke wandeling in de warme zon (ca 31 graden) zetten we ons neer op het eerste terrasje. Na een glaasje zoeken we een beter terras op aan het water. Men "Lokt" ons naar het terras achterom, en na een half uur hebben we nog niets te drinken. Dan maar bij de buren. Een minuut later zitten we aan het bier en nog iets later genieten we van een lekker hapje. Als we daarna weer even zijn gaan kijken bij de joodse begraafplaats, komen we er achter dat het natuurlijk veel te druk is en dat de biertjes die hadden in de warme zon dubbel tellen. We gaan terug naar het hotel. Na een heerlijke duik in het water van het zwembad, gaan we lekker eten. Ook dat is prima geregeld in het hotel. De avond is erg gezellig en de biertjes vloeien in overmaat. Mede dankzij Griezela (een van de andere gasten van het pension, die zichzelf als serveerster heeft gebombardeerd.) die met haar "houtblokken" bij iedereen de biertjes aan blijft vullen. Zelf doet ze in een iets langzamer tempo mee. Ze wordt steeds losser haalt nu zelfs de volle glazen op, om maar met haar buste tussen de mannen door te kunnen kruipen. Je zou niet zeggen dat we morgenvroeg om 8 uur op de fiets moeten zitten. Zoals het er nu naar uit ziet gaan sommigen dit waarschijnlijk niet halen. Maar het is een super gezellige avond, die ons zeker bij gaat blijven..

Maandag 02-06-08
Van Vraz naar Marianske Lazne

Het was me een dag van daag. Warm en behoorlijk wat wind. Voor een standaard vakantie de perfecte omstandigheden. Voor een fiets tourvakantie net iets te warm (10 graden of zo). De wind was voornamelijk in de rug, dus dat was wel weer in ons voordeel. Een lekker ontbijtje en daarna meteen op de fiets. Om halfnegen gaan we op weg van Vraz naar Marianske Lazne in Tsjechië. Het begint al goed we zijn amper bij Karlštejn geweest en we hebben ons al verreden. De eerste extra kilometers zijn gemaakt. De eerste stop hebben we gemaakt halverwege Svinare. Daarna flink doorgereden. De tocht was behoorlijk pittig met een aantal hellingkjes van maar liefst 16, 17 en 19 %, en een stukje klunen. De fantastisch mooie omgeving maakt veel goed, maar kan toch niet voorkomen dat 5 man toch moeten uitstappen voor vandaag. In Marianske Lazne zit het venijn nog in de staart. Net voor het hotel is nog een behoorlijk steile klim. Maar eenmaal aangekomen, blijkt het een erg mooie stad en een luxueus hotel. (in aanbouw). We hebben ons verfrist en zijn daarna bij de Italiaan op het terras wat gaan eten. Zuster Clivia (frank met een blauwe deken omwikkeld) zet de toon voor de rest van de avond. Veel lol en redelijk wat alcoholische drankjes. Moe en alweer voldaan gaan we naar het hotel. Diezelfde klim, maar dan te voet. Lekker slapen in een luxueus bed.

Dinsdag 03-06-08
Van Marianske Lazne naar Michelau (Duitsland)

Het ontbijt in het hotel, was ietsje minder, maar we waren natuurlijk al helemaal verwend, in het vorige pension. Nee, over de accommodaties is geen negatief woord te zeggen. Die zijn super geregeld. De route werd zoals "altijd" besproken en Anita werd geïnformeerd. (de TomTom stem). Vervolgens rijden we aan. Het eerste stuk gaat voorspoedig. Daar worden de fietsers opgevangen door Louis en Peter, die in de volgwagen achter maar ook voor het peloton uit rijden. We dronken en aten iets, op het terras van een restaurant in het Centrum van Cheb. Daarna maakten we aanstalten richting de grens met Duitsland. De volgwagen met Louis en Peter wordt echter door Anita de verkeerde kant op gestuurd en komt dit keer even later dan de fietsers aan, op een andere plaats dan eerder was afgesproken. De route werd omgegooid, omdat de fietsroute die gekozen was, niet geschikt was voor onze tourfietsen. Er werd een planning gemaakt om over de 303 te rijden. Dit is streekweg, met nogal veel (vracht verkeer). Peter en Louis rijden voorop met de volgwagen en filmen en fotograferen de tour. Ze besluiten het peloton op te wachten op de eerst volgende parkeerplaats. Op het moment dat ze daar aankomen, worden ze aangehouden door de politie. Het blijkt een algehele grenscontrole te zijn. De "beambten" waren echter erg vriendelijk en stelden zelfs voor de fietser aan te houden en ze in de boeien te slaan. Louis stelde voor dat, hij en Peter zich verdekt zouden opstellen en alles zouden filmen. Dus toen was het wachten op de groep. …….. We wachten nog even. …. Het duurt wel erg lang totdat ze komen. De volgwagen kon ook niet verder rijden, omdat de papieren van de fietsers in de auto lagen. Als ze staande gehouden zouden worden hadden ze dus geen papieren bij zich. Daar ging de telefoon. Het was Frank. "We hebben een andere route genomen en staan nu op jullie te wachten", gaf hij door aan de volgwagen. Het pleziertje viel dus in duigen. De tour loopt niet zo vlotjes dit keer. Het is veel zoeken voor de fietsers, omdat steeds van de route afgeweken moest worden. Ook de volgwagen die er dit keer achteraan moest rijden moest nogal zoeken. De fietsers vielen een beetje uit elkaar en niet iedereen was helemaal fit. Anita stuurde de volgwagen die op dat moment de achterblijvers begeleidde, over de snelweg. Dat ging dus even mis. Er moest eigenlijk terug gereden worden, of er moest een "afkorting" gemaakt worden, over een klim van 14%. Dat zagen we niet zitten. Besloten werd dat ze in de bus zouden stappen en dat er naar een trefpunt gereden werd. Bij de brandweer kazerne hebben we toen bivak gehouden. Het was nog 30 km van Michelau en het begon te regenen. De volgwagen met instapper, reed vast door naar het hotel. Alles werd zoals elke keer alvast uit de wagen geladen en op de kamers gezet. De telefoon ging. Het regende behoorlijk en de fietsers moesten worden opgehaald. Louis ging ze ophalen. Halverwege ontmoeten zij zich en het regende niet meer zo hard. Ze wilden toch doorrijden. Voorgereden door de volgwagen, werd het hotel feilloos gevonden. Het was een super hotel. Echt Duits, gezellig en gemütlich ingericht. Nadat we heerlijk en voor weinig geld gegeten en gedronken hadden in het hotel, zijn we naar "Die Alte Post" gegeaan. Een Stube, waar we lekker op het terras hebben gezeten en veel lol hadden. Toen we terug in het hotel waren, besloten Peter en Ge Canters tot nog even terug te gaar en een slaapmutsje te nemen. Ze kwamen in gesprek met de eigenaar en een aantal klanten en vertelden over de sponsortocht. Daarop besloten de eigenaar en een klant een sponsorbedrag van 11 euro te doneren. De Jägermeisterjes waren van het huis.

Woensdag 04-06-08
Van Michelau naar Eisenach

De ochtend in Michelau begon met een broodje zalm. Een lekker ontbij was het. Iets over halfnegen vertrokken we. Het ging voorspoedig. Tijdens de lunch zaten we in een nogal rokerige gasthof. Waarvan wij dachten, dat wij vandaag de jaaromzet verdubbeld hadden. Er was geen muziek, het eten en het drinken werd één voor één geserveerd. De mensen die er zaten, zaten alleen voor zich uit te staren en zeiden niets tegen elkaar. Afijn, we gingen weer verder met de buikjes gevuld. De groep bleef goed bij elkaar en de wegen waren afwisselend. Niet al te hoge klimmetjes. Behalve dan op het eind van de dag. Er was zwaar weer op komst. De lange weg naar Eisenach was druk en pittig. Net voordat we boven op de berg aankwamen, brak het noodweer los. Het kwam met bakken uit de hemel en het onweerde behoorlijk. Het is niet veilig om verder te rijden. Boven op de berg is een rustplaats met een Imbis. Louis en Peter, die al in de Storchenturm bezig waren de auto uit te laden en alles voor te bereiden, werden gebeld om de fietsers op te halen. Eenmaal op de berg aangekomen was het weer een beetje bedaard. Een paar besloten de laatste 5 km afdaling toch nog af te ronden. Het was nat glad, druk en koud. Kortom best gevaarlijk. Maar alles verliep goed. De volgwagen leidde de overgebleven fietsers naar het hotel. Het was eigenlijk beter te beschrijven als een jeugdherberg. We hebben gedouched. Zijn daarna een biertje gaan pakken op het terras van de herberg. Eisenach is best een mooie stad. Er was niet zo veel te beleven op zo'n door de weekse dag, maar we hebben nog een leuke stube kunnen vinden, waar het best druk was. Na de nodige biertjes, zijn we gaan slapen. Peter en Ge zijn nog door gegaan naar de tansclub gegaan, waar niet zoveel te beleven viel. Behalve dan dat je met de zaklamp naar het toilet moest. Ze zijn toen nog even in de herberg bij de dame gaan zitten, die eerder door Louis was opgevangen tijdens een val. Om 6 uur was Louis alweer op. De verslaggeving werd bijgewerkt. Helaas geen internet bij de herberg. Dus weer geen site bijwerken. De fietsen werden door de medewerkster van de herberg uit de ontbijtkamer gehaald en buiten neer gezet. Een voor een kwam de groep naar beneden. De route werd weer besproken en we konden weer op weg.

Donderdag 05-06-08
Van Eisenach naar Warburch

Het weer was weer helemaal omgeslagen. Heerlijk zonnetje en een lekker briesje in de rug. We hadden er zin in. Het landschap was geweldig en de route ook. Frank stopte regelmatig om foto's te maken van de omgeving met burchten en landschappen. Ook zijn er goede filmopnames van gemaakt. De route was goed te doen en variërend. Het ging even fout met de aanwijzigingen van de volgwagen. Hierdoor werden Huub en Jack de verkeerde richting opgestuurd. Zij vonden echter zelf weer de juiste weg terug. De groep was weer bij elkaar en bij een eigenaardige Italiaan zonder humor en foute snor, in Eschwege hebben we even een waffel mit sane und kirsh gegeten. Daarna richting Hitzerode. Dat hebben we geweten. Een lange kronkelweg van 11%, zorgde ervoor dat we behoorlijk moe boven op de berg stonden. Gelukkig was de volgwagen er om ons op te vangen. Bovendien was er een prachtig uitzicht en dat compenseerde veel. Na een korte pauze gingen we verder. De volgwagen en de groep werden gesplitst door een wegafzetting, waar de fietsers nog net door konden. De volgwagen reed terug om een ommetje te maken, maar kwam weer op een wegafzetting terecht. Dus weer terug. Anderhalf uur later waren we weer verenigd op het terrasje van de kipspecialist in Witzenhausen. We hebben het ons laten smaken. We zetten de tocht voort via een dorpje bij Hannover Münde. We maakten een afkorting om de iets sneller in Warburg te komen. We spraken af via Hofgeismar. Louis en Peter stippelen daar alvast de hele kronkelroute om het centrum uit. Ze blijven wachten. Er komt echter niemand. Na telefonisch overleg blijkt dat de fietsers een andere route hebben gekozen. Jack geeft aan dat hij even pauze heeft genomen en dat hij later komt. De rest is al in Warburg en staat bij het tankstation te wachten. De volgwagen reed door naar het hotel en de wagen werd weer uitgeladen. Na het douchen werden er nog een paar biertjes gepakt in het hotel en daarna zijn we naar de Griek gegaan. In het restaurant waren geen vido's aanwezig. Zou dit wel het geval zijn geweest, dan was het waarschijnlijk wel een hele lange avond zijn geworden. Om een lang verhaal kort te maken gaan we nu naar de volgende dag. De dag eindigde zoals hij begon, met zijn tienen op zoek naar Venlo.

Vrijdag 06-06-08
Van Warburg naar Selm

Deze dag begon zoals een goede dag behoort te beginnen. Met een stevig ontbijt waardoor een ieder weer volledig opgeladen was, om zo alle ontberingen weer op een gezonde manier het hoofd te kunnen bieden. De tocht zou enkel 145 km tellen, een kippie dus, niet al te zwaar qua beklimmingen. De top van deze etappe werd bereikt tijdens het apres fietsen. Tijdens het verblijf op het terras werden we verblijdt met de aankomst van een klein gezelschap vido's. De avond werd helemaal compleet met de aankomst van een gezelschap pre vido's. De pre vido's stonden op het punt om hun autosleutels op onze tafel te gooien, dit gebeurde dus niet, en het was nog lang stil. Hier is het schuttersfeest begonnen en we hebben de schietbaan afgehuurd om 12 uur vannacht. Wel moeten we om de beurt de kleiduif vast houden. We spreken af dat we morgenvroeg om 8:15 uur op de fiets zitten.

Zaterdag 07-06-08
Van Selm naar de Brök in Venlo